Robinia akacjowa obw. 10-12

Opis:

Drzewo liściaste o luźnej, nieregularnej koronie, osiągające wysokość do 25 m. Liście pierzaste, kwiaty białe, pachnące, zebrane w gronach. Miododajne, preferują stanowiska słoneczne, dobrze znoszą suszę.

Charakterystyka:

Robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia) to drzewo liściaste z rodziny bobowatych, pochodzące z wschodniej części Ameryki Północnej. W Polsce jest często sadzone w parkach, alejach oraz wzdłuż dróg. Osiąga wysokość do 25 m, charakteryzuje się luźną, nieregularną koroną. Kora jest ciemna, głęboko spękana, nadając drzewu charakterystyczny, wiekowy wygląd. Liście są pierzaste, o długości 20–35 cm, złożone z 9–19 owalnych listków. Kwiaty białe, intensywnie pachnące, zebrane w zwisające grona o długości 10–20 cm, pojawiają się w maju i czerwcu. Po przekwitnięciu tworzą się strąki o długości 5–10 cm, które dojrzewają późnym latem i utrzymują się na drzewie do zimy. Drewno robinii jest bardzo twarde, ciężkie i trwałe, o charakterystycznym żółtawo-brązowym odcieniu, wykorzystywane w stolarstwie oraz produkcji mebli ogrodowych. Robinia preferuje stanowiska słoneczne, dobrze znosi suszę oraz zanieczyszczenia powietrza, co czyni ją popularnym wyborem w nasadzeniach miejskich.