Ta strona korzysta z plików cookie (ciasteczek) w celu personalizowania treści dla odbiorców. Każdy użytkownik może wyłączyć zapisywanie plików cookie w ustawieniach przeglądarki internetowej, co spowoduje, że nie będą gromadzone żadne informacje.
Nawrot czerwonobłękitny to bylina o szorstko owłosionych łodygach, osiągająca wysokość 30–60 cm. Liście są wąskolancetowate, zaostrzone, długości do 7 cm. Kwiaty lejkowate, początkowo czerwone, później niebieskie, zebrane w kwiatostany na wierzchołkach...
Charakterystyka:
Nawrot czerwonobłękitny (Buglossoides purpurocaerulea) to bylina z rodziny ogórecznikowatych, występująca naturalnie w południowej i środkowej Europie oraz w Azji Zachodniej. W Polsce jest bardzo rzadki, znaleziony podobno w Bielinku nad Odrą. Rośnie w widnych, suchych lasach liściastych, chętnie na wapiennym podłożu. Roślina osiąga wysokość 30–60 cm, posiada szorstko owłosione łodygi, które początkowo są wzniesione, a później pokładające się, z licznymi rozgałęzieniami. Liście są wąskolancetowate, zaostrzone, długości do 7 cm. Kwiaty lejkowate, początkowo czerwone, później niebieskie, zebrane w kwiatostany na wierzchołkach pędów. Kwitnienie trwa od kwietnia do czerwca. Owoce są białe, kuliste, twarde, ozdobne zimą po zaschnięciu liści. Roślina objęta jest ścisłą ochroną gatunkową w Polsce. Może być uprawiana jako roślina ozdobna, szczególnie w ogrodach naturalistycznych, na skalniakach i w ogrodach o charakterze leśnym. Preferuje gleby średnio żyzne, próchnicze, lekkie, przepuszczalne, wapienne o przeciętej wilgotności oraz stanowiska półcieniste. Wskazane jest przycinanie kwiatów po przekwitnięciu. W ogrodach może być sadzona w grupach po 10–20 sztuk, nawet na dużych powierzchniach.