Głóg jednoszyjkowy poj C3

Opis:

Głóg jednoszyjkowy to krzew lub małe drzewo o kulistej koronie, ciemnozielonych, błyszczących liściach z głęboko wciętymi klapami. W maju i czerwcu kwitnie białymi, pachnącymi kwiatami, a od sierpnia do października owocuje czerwonymi, kulistymi owocami.

Charakterystyka:

Głóg jednoszyjkowy (Crataegus monogyna) to krzew lub małe drzewo z rodziny różowatych, osiągające wysokość do 10 metrów. Występuje naturalnie w Europie, północnej Afryce, Azji Mniejszej i Kaukazie, a obecnie jest szeroko rozpowszechniony na całym świecie. W Polsce jest pospolity na niżu, rzadszy w górach. Preferuje żyzne lasy liściaste, świetliste dąbrowy, grądy oraz zarośla na brzegach lasów i wśród pól. Liście głogu jednoszyjkowego są głęboko wcięte, zwykle z 3-7 klapami, u nasady klinowate, całobrzegie; blaszki z wierzchu ciemnozielone i błyszczące, po dolnej stronie sinawe i matowe. Pędy są pokryte cierniami. Kwiaty są białe, zebrane w baldachogrona, o nieprzyjemnym zapachu. Kwitnie w maju i czerwcu. Owoce są czerwone lub brązowawoczerwone, kuliste albo jajowate z jednym orzeszkiem. Owocuje od sierpnia do października. Głóg jednoszyjkowy jest rośliną leczniczą, stosowaną w leczeniu układu krążenia. Owoce są jadalne na surowo, ale mają suchy, mączysty miąższ. Bardziej nadają się na przetwory, takie jak konfitury, galaretki czy nalewki. Roślina jest odporna na zanieczyszczenie powietrza i suche powietrze. Preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste oraz gleby wapienne, głębokie, bogate w składniki odżywcze, ale rośnie także na uboższych. Nadaje się na żywopłoty, zieleń publiczną oraz jako drzewo alejowe uliczne. Wymaga cięcia wczesną wiosną lub latem. Warto wiedzieć, że nazwa rodzajowa Crataegus wywodzi się z greckiego słowa „krataios” – „mocny, twardy, niepokonany, władczy”, co odnosi się do twardości drewna, nasion oraz kłopotów ze sforsowaniem żywopłotu z głogów.