Floks szydlasty poj.

Opis:

Niska bylina tworząca gęste, płożące się kobierce z wąskimi, igiełkowatymi liśćmi i obfitymi, gwiazdkowatymi kwiatach w odcieniach różu, fioletu, bieli lub czerwieni, kwitnąca wiosną.

Charakterystyka:

Floks szydlasty (Phlox subulata) to zimozielona bylina pochodząca z wschodnich i północnych terenów Ameryki Północnej, gdzie rośnie na suchych, piaszczystych terenach, takich jak pustkowia czy obrzeża lasów. W Polsce jest popularną rośliną ozdobną, cenioną za swoje walory dekoracyjne i łatwość uprawy. Roślina osiąga wysokość 10–15 cm, tworząc zwarte, płożące się kobierce o szerokości do 30 cm. Liście są wąskie, lancetowate, ostro zakończone, zimozielone, długości do 16 mm. Kwiaty są gwiazdkowate, zebrane w baldachogrona, występują w różnych kolorach: białym, różowym, fioletowym, czerwonym czy purpurowym, w zależności od odmiany. Kwitnie obficie od połowy maja do początku czerwca, tworząc efektowne, kolorowe dywany. Floks szydlasty preferuje stanowiska słoneczne, choć toleruje również półcień. Wymaga gleb przepuszczalnych, żyznych, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Jest odporny na suszę i mrozoodporny do -20°C. Doskonale nadaje się na rabaty, ogrody skalne, murki kwiatowe oraz jako roślina okrywowa. Po kwitnieniu zaleca się przycięcie pędów, co pobudza roślinę do wypuszczania nowych, zdrowych pędów i może sprzyjać ponownemu kwitnieniu. W okresach suszy warto zapewnić roślinie umiarkowane podlewanie. Ze względu na zimozielone liście, warto okryć roślinę gałązkami świerkowymi na zimę, aby zabezpieczyć ją przed mrozem. Floks szydlasty jest również rośliną miododajną, przyciągającą motyle i inne owady zapylające.