Berberys gruczołkowaty poj C2

Opis:

Zimozielony krzew o kulistym pokroju, osiągający do 1,5 m wysokości. Posiada błyszczące, ciemnozielone liście, które zimą przebarwiają się na czerwono. Wiosną kwitnie żółtymi kwiatami, a latem wytwarza granatowe jagody.

Charakterystyka:

Berberys Thunberga 'Gruczołkowaty' (Berberis thunbergii 'Gruczołkowaty') to zimozielony krzew o kulistym, rozłożystym pokroju, dorastający do 1,5 m wysokości i podobnej szerokości. Pędy są jasnobrązowe, łukowato przewieszające się na zewnątrz, pokryte drobnymi gruczołkami i ostrymi, długimi cierniami, zebranymi po trzy w rozłożyste pęczki. Liście są skórzaste, drobne (2-2,5 cm), jajowate lub eliptyczne, z wierzchu błyszczące i ciemnozielone, od spodu matowe z niebiesko-sinym nalotem. Zimą część liści przebarwia się na kolor czerwony. Wiosną (V-VI) rozwijają się pojedyncze, sześciopłatkowe, duże, jaskrawożółte kwiaty, osadzone na długich szypułkach. Po przekwitnięciu kwiaty przekształcają się w granatowe jagody o skórce pokrytej niebiesko-sinym nalotem. Krzew preferuje półcieniste, ciepłe i osłonięte od wiatru stanowiska oraz gleby żyzne, próchniczne i lekko wilgotne. Jest odporny na choroby i szkodniki, nie wymaga systematycznego przycinania ani szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Mrozoodporność jest umiarkowana (-18/-20°C), dlatego zaleca się uprawę w cieplejszych rejonach kraju, na ciepłych, osłoniętych od wiatru stanowiskach. Młode egzemplarze warto osłaniać przed mrozem np. włókniną. Berberys 'Gruczołkowaty' jest doskonały do tworzenia niskich, obronnych żywopłotów i szpalerów, gdyż dobrze się zagęszcza i może tworzyć odrosty korzeniowe. Może być również sadzony jako soliter na trawniku lub w ogrodzie żwirowym, a także w nasadzeniach naturalistycznych, ogrodach skalnych oraz w połączeniu z innymi roślinami liściastymi. Nadaje się także do uprawy w pojemnikach, dzięki czemu można go wykorzystać na balkonach i tarasach.